Eindelijk weer

Eindelijk weer eens een berichtje. Het heeft even geduurd, maar er was niet veel spectaculairs te melden. In Frankrijk hebben we weer aardig wat geklust, we hebben samen een fundering gestort voor de geplande garage, we hebben wat wandjes betimmerd en ook wat behangwerk gedaan. De rolluiken voor de dakramen zijn geplaatst (door een firma). Aart heeft voor de moestuin wat plantjes opgekweekt in een minikasje en daarna uitgepoot. Het weer was nogal wisselend, eerst koud, toen steeds beter tot zelfs echt zomers (29 ° C) en daarna ineens een duikeling van temperaturen met veel neerslag (en sneeuw op 5 mei). Het nestkastje voor de mezen is bewoond. Ook andere vogels probeerden een nestje te maken maar boven op het terras vonden we dat iets minder geslaagd, we hebben er niet zo’n zin in dat het daar vol vogelpoep komt te liggen. De vinkachtige vogeltjes lieten zich afschrikken door een nep-uil maar de zwaluwen waren hardnekkiger en pas toen de door hen uitverkoren balk voorzien was van een soort plastic gordijn staakten ze hun pogingen om er een nest tegen aan te plakken (van kloddertjes modder) We bleven iets langer dan gepland omdat Leontien, Remko en de kinderen ook nog wat daagjes kwamen. Daardoor misten we wel een feestje, maar een mens kan niet alles hebben. Op maandag 10 mei waren we redelijk vroeg thuis. De Giro d’Italia zou namelijk door Schiedam komen en na 11.00 uur zou onze wijk niet meer bereikbaar zijn, dus vandaar. We hebben meteen de kans waargenomen en zijn getuige geweest van het spektakel. Het was leuk om mee te maken, maar we misten wel de toeters en bellen van de Tour de France. Dinsdag was er weer een feestje, Fajah werd al 1 jaar. Ze zag eruit als een prinsesje en genoot volop van de post, de aandacht, de cadeautjes en de taart. Helaas had mijn fototoestel kuren op dè momenten van de dag, dus blijft het bij één foto van de jarige. Terwijl Orpheo en ik tijdens het dutje van Fajah spelletjes deden, haalden Aart en Sunita hun hart weer eens op door samen te bomen over politiek, huizen kopen en wat hen verder voor de mond kwam. Toen Peter thuis kwam was er taart en na nog een wandelingetje eindigden we de dag met pannenkoeken. Na een gezellig dagje moesten we ons met gezwinde spoed naar het station haasten om de trein terug te halen. Woensdag was het toen hoog tijd voor verdere familiebezoekjes. Donderdag besteedden we een groot deel van de dag aan een goed doel, we waren vrijwilliger bij een sponsorloop voor de afdeling kinderoncologie van het Sophiaziekenhuis in Rotterdam. Karsten deed mee aan de kinderloop en Robbin raakte daardoor zo geïnspireerd dat hij ook twee rondjes rennend over de atletiekbaan aflegde, zodat opa Joop tegen wil en dank mee moest “rennen”. Zaterdag hadden we weer een verjaardag, Mattijs werd 35. Morgen nog even wat afspraken afhandelen en dan hopen we dinsdag weer te vertrekken zodat we op tijd terug zijn voor de aflevering van het hout voor de garage, dit was dus een bliksembezoekje. Het is de bedoeling dat we voor de verkiezingen weer terug zijn en dan iets langer blijven.