Wenen

Donderdag 26-03: Vandaag is het vroeg dag, om 04.20 uur gaat de bel, Joop en Lia komen ons ophalen en met z’n vieren rijden we naar Schiphol waar we de auto parkeren en met een busje naar de vertrekhal gebracht worden. Daar arriveren we om 05.30 uur en leveren de bagage af waarna we aan de koffie gaan. Vervolgens gaan we in de rij voor de securitycheck. Tweemaal alarm, Aart en Lia worden nader gecontroleerd en mogen daarna ook door. Ik maak een mooie foto van Aart die gefouilleerd wordt maar dan wordt ik aangesproken door een beambte die me zegt dat er eigenlijk geen foto’s gemaakt mogen worden, daarna wil hij de foto zien en als ik die trots toon (was echt gaaf hoor!) komt hij achter de balie vandaan en gaat me aan staan kijken (ehhh?) tot ik vraag: “Moet ik de foto wissen?” “Ja, alstublieft”, is het antwoord en hij blijft op mijn vingers kijken tot het gebeurd is en bedankt me dan vriendelijk. We gaan door de slurf het vliegtuig in en schuifelen voetje voor voetje naar onze plaatsen. We zitten nogal ver naar achter en moeten op iedereen voor ons wachten die zich installeert. Eindelijk zitten wij ook en vlak daarop gaan de deuren dicht, we krijgen veiligheidsinstructies en we gaan. Om 07.04 uur zijn we de lucht in. Ik ben nog nooit verder geweest dan een toeristische vlucht met een sportvliegtuigje (ca. 400 m hoog) dus ik ben heel verbaasd over het gevoel van bijna stil te lijken hangen. We gaan door diverse wolkenlagen heen en vliegen vervolgens in een strak blauwe lucht boven een gesloten wolkendek op ruim 10 km (!!!) hoogte met een snelheid van 800 km per uur. En je voelt er bijna niets van, af en toe een heel lichte schommeling en bij een bocht als het vliegtuig een beetje scheef gaat hangen ervaar je iets van beweging. We hebben ook nog eens de (ZW)wind mee en de vliegtijd wordt daardoor bekort. Bij het dalen zie je iets van de snelheid door de ineens zichtbare luchtstroom langs de bewegende vleugelkleppen. Om 08.26 raken we de grond weer en 5 minuten later staan we aan de gate. De beloofde taxi wacht niet op ons bij de aankomsthal maar na een telefoontje en wat geduld komt ook dat in orde, om 9.30 uur kunnen we richting de stad. We hebben een hotel vlakbij het centrum, tegenover het imposante gebouw van de Post en als we de bagage op de kamers gebracht hebben gaan we direct op stap en om 10.30 uur zitten we aan de koffie met Sacher Torte. Als we daarna verder wandelen komen we ogen tekort, overal rondom grote, prachtige en goed onderhouden panden met klassieke gevels. Al binnen 5 minuten staan we voor de Stephansdom, volgens de info het mooiste gotische gebouw van het land. We zijn diep onder de indruk van alle mooie versieringen binnen en buiten, de ramen, de gewelven, de torens, het dak , we komen ogen te kort. Weer buiten worden we steeds aangeklampt door verkopers in “Mozart”jassen die kaarten voor concerten proberen te slijten tegen nogal forse prijzen, maar we krijgen dan de één na beste plaatsen voor het laagste geld (natuurlijk). We vinden een zaakje waar we lunchen en daarna gaan we naar paleis Hofburg, we bezoeken de keizerlijke vertrekken (waar geen foto’s gemaakt mogen worden helaas) en het zilverdepot waar we een overvloed aan serviezen, tafelzilver, tafelversieringen en glaswerk te zien krijgen. De Michaelertor is de hoofdingang van het paleis bekroont met een met goud beslagen koepel. Er behoren nog diverse musea tot het complex maar die laten we voor wat ze zijn. Op onze verdere wandeling komen we nog langs het Parlement (waar we binnen bij het café wat drinken) en het Neues Rathaus, allebei ook prachtige gebouwen om te zien. Na nog een kerk en een theater bewonderd te hebben zijn we wel toe aan een etentje. Bij het natafelen slaat de vermoeidheid toe en gaan we om 22.45 uur onder zeil.
Vrijdag: Het is goed merkbaar dat Wenen oostelijker ligt, het is al om 05.30 uur licht. Na het ontbijt gaan we met de U-bahn (metro) naar slot Schönbrun, het zomerverblijf van de keizerlijke familie. Als we een kijkje nemen bij het marionettentheater (in een bijgebouw) vallen we met de neus in de boter. Er wordt een voorstelling van Die Zauberflöte opgevoerd en als we willen kunnen we de tweede helft meekijken en luisteren. Dat doen we en genieten een half uur lang van het poppenspel en de muziek. Na afloop zien we de poppen op ware grote, zo’n 60 cm, maar door optisch bedrog leken ze tijdens de voorstelling levensgroot. We bekijken de hele poppenverzameling en wandelen daarna een eind door de tuin, drinken in een paviljoen koffie en wandelen weer verder, het is een immens groot en mooi park (nu nog wat kaal) waar je vanaf een heuvel met ook weer een mooi gebouw (de Gloriette) uitkijkt op het slot. We gaan lunchen (met goulashsoep) en daarna gaan we het slot van binnen bezichtigen. Er zijn 40 kamers/zalen toegankelijk voor publiek en nog volledig ingericht als in de tijd van de laatste keizer. Prachtig om te zien maar ook helaas weer verboden te fotograferen. Bij de uitgang staat nog wel zo’n typische keramische kachel die we overal in de keizerlijke vertrekken tegenkwamen en die vanuit een gang aan de achterzijde van de vertrekken gestookt werden, te pronken en hier mag je wel een foto nemen. We gaan met de U-bahn weer terug naar de stad en drinken koffie met wat lekkers erbij. Als het begint te schemeren maken we een rondrit met de Strassenbahn (tram) en bewonderen de nu verlichte gebouwen lekker lui zittend. Daarna is het etenstijd en we gaan vandaag voor de Wiener schnitzels (wat een lappen!). Toe waag ik me aan de Kaisersschmarren (een zoete, cake-achtige omelet in onregelmatige stukken gescheurd). Van alle indrukken zijn we versleten en na een laatste drankje in het hotel liggen we om 23.00 uur al weer onder de dekbedden.
Zaterdag: Vandaag gaan we eerst naar het recreatiegebied Prater met het beroemde reuzenrad (uit 1897) en een enorme kermis. We zijn zo vroeg dat er nog niets open is. We wandelen een rondje over het kermisterrein en gaan dan aan de koffie. We kunnen deze keer zowaar op het terras zitten. Na de koffie kopen we kaartjes voor het rad, bekijken de tentoonstelling en dan gaan we de lucht in. In een soort bouwkeet gaan we ruim 60 meter omhoog en hebben een prachtig uitzicht over Wenen en omgeving. In de verte zien we een bijzonder fraai kerkgebouw en als we weer beneden zijn weten Aart en Joop de richting te vinden en als Joop de foto van de kerk op zijn digitale camera aan een voorbijganger laat zien krijgen we het laatste stukje van de weg exact aangewezen en staan we even later bij de Mexicoplatz waar de prachtige pelgrimskerk uit 1917 staat. Van binnen en van buiten een juweeltje. We steken de weg over naar een café-restaurant langs de Donau en drinken weer buiten op het terras koffie. We hebben uitzicht op de Donau, aan de overkant staan de moderne gebouwen van UNO City (hoofdkwartier VN). We gaan weer met de metro naar het centrum terug en lunchen bij Noordzee (een zaak die we in Rotterdam ook kennen) daarna gaan we op weg naar het Hundertwasserhaus. We moeten een paar keer vragen maar dan staan we voor het kleurige appartementencomplex dat in 1985 werd gebouwd in het kader van de sociale woningbouw. Helaas is het een beetje verpauperd (maar nog steeds heel apart), ik krijg onmiddellijk klusneigingen. Met tram en metro rijden we weer naar de omgeving van de dom en zoeken een plekje in de ijssalon Zanoni & Zanoni waar heel Wenen een ijsje lijkt te willen eten. We zoeken een lekkere coup uit en nemen de tijd om er van te genieten. Daarna wandelen we nog wat langs het Donaukanaal en als de zon verdwijnt in de straatjes rond het hotel. We zien alweer een mooie kerk waar juist een dienst bezig is. Op de hotelkamer geven we onze voeten nog even rust en gaan dan voor de laatste maal uit eten in Wenen. Om 22.00 uur zijn we terug in het hotel, drinken nog wat en zetten onze horloges vast een uur vooruit.
Zondag: We hebben de wekker om 06.00 uur gezet maar zijn er al voor die tijd uit. Om 06.30 uur zitten we al aan het ontbijt en checken daarna uit. De taxi is mooi vroeg en op het vliegveld kunnen we zomaar inchecken bij de balie van de businessklas (onze balie zou pas om 08.30 uur opengaan). We lopen om 07.30 al rond in de taxfreewinkels. Nadat we wat inkopen hebben gedaan (o.a. pure toblerone chocola) gaan we weer aan de koffie. Deze keer veroorzaak ik alarm bij de detectiepoort (metalen ritsen op mijn broek) en wordt ik gecontroleerd. Om 09.05 mogen we aan boord en om 09.25 uur zijn we klaar voor vertrek, een kwartier later gaan we de lucht in. Helaas is het gaan motregenen en is er weer geen zicht naar beneden. We zitten nu verder naar voren en dat voelt anders bij het vliegen. De reis verloopt weer voorspoedig en om 11.08 zijn we weer aan de grond. Via een trap verlaten we het vliegtuig en gaan de bus in die ons naar de aankomsthal rijdt. Daar moeten we een aardig poosje bij de band wachten op de bagage (dat ging in Wenen heel wat sneller). Om 11.55 uur staan we buiten en wachten 10 minuutjes in de zon op het busje dat ons naar de autoparking brengt. Daar rijden we om 12.10 uur weg en zijn 40 minuten later in Schiedam. Onze Nederlandse boterhammetjes smaken weer prima.
We hebben een sms’je gekregen en zijn bij Leontien en Remko voor het eten uitgenodigd dus na de post en het uitpakken gaan we naar Barendrecht. Na de thee troont Karsten me mee naar boven om te spelen, Robbin gaat eerst ook mee maar na een poosje zegt hij “benede” en klautert de trap weer af. Na het eten moet Karsten nog even zijn fietskunsten tonen. Eerst rent Remko 2x mee, dan valt Leontien in de prijzen en ja hoor, tenslotte ik (Aart staat veilig met Robbin in zijn armen), heen lukt het om mee te rennen maar als we gekeerd zijn rijdt hij snel buiten mijn bereik. Hij fietst keurig door en wordt opgevangen door Remko (remmen en afstappen kan hij nog niet). Binnen doen we nog een paar spelletjes en als de jongetjes allebei op bed liggen kletsen we nog wat na over Wenen (Leontien en Remko zijn er ook al eens geweest). We zijn het eens, een geweldige stad waar we lang nog niet alles gezien hebben, dus kan er nog wel eens een vervolgreisje komen.