weken 31 en 32

Week 31: In het begin van de week is het stil zo met z’n tweetjes. Wel is hier nu het hoogseizoen volop aan de gang, maar de drukte valt reuze mee. Wel zijn alle verhuurhuisjes nu bezet en op het strand is er (alleen in het weekend) bewaking, maar het is hier nooit overvol. Boven (bij ons huis) kunnen we de meeste tijd nog genieten van een heerlijk rustige omgeving met alleen de geluiden van de natuur (vogels, krekels) volop aanwezig. Met het thuisfront houden we via de moderne telecommunicatiemiddelen contact en hebben zo vernomen dat de familie zich in één week tijd met twee achterkleindochters voor mijn moeder heeft uitgebreid. Iedereen gefeliciteerd! Donderdagmiddag wordt het ineens volle bak als Leontien en Remko met de twee mannetjes komen + Lia en Joop. Ineens weer een huis vol (gezellige) drukte. Karsten gaat voor het eerst uit vissen, helaas willen de vissen niet bijten. Zwemmen doet hij het liefst elke dag, maar het weer werkt niet alle dagen mee. Ook de lego is weer favoriet. Week 32: Tijdens een mindere dag bezoeken we de Mont Dore en gaan vanaf daar met de kabelbaan naar de Puy de Sancy. Vanaf het eindstation lopen we nog 850 treden naar de top (1886 m), het hoogste punt van het Centraal Massief, maar helaas die dag in nevelen gehuld. Dat moeten we met mooi weer nog eens herhalen want er zijn ook mooie wandelingen te maken zien we. Maandag maken Leontien, Lia, Joop en Remko met z’n vieren een tochtje en wij vermaken onszelf en de kinderen. Karsten maakt met hulp een bouwpakketje van een helicopter en verft het daarna. Voorgelezen worden is ook een geliefd tijdverdrijf voor hem en na het slaapje van Robbin gaan we naar het strand. Te koud om te zwemmen, maar schommelen, lekker met zand spelen, klimmen en glijden gaan prima. Robbin is weer ijverig met berg op en berg af lopen, hij gaat door tot hij bijna omvalt. Vanaf dinsdag is het prachtige strandweer terug. Donderdag is voor ons de dag van vertrek, voor een jarige (schoon)moeder moet je tenslotte wat over hebben. Inmiddels heeft de lego een plaatsje op zolder en fotografeer ik voor vertrek nog even de enorme pompoen en de meloenen, we zijn benieuwd hoe ze er over een week of twee uitzien.