Visvangst en verder

09-05-08: Vandaag houden we het rustig, we zijn nog lang niet uitgekeken in Lissabon maar we hopen nog eens zo’n reis te maken en dan hebben we alweer een lijstje van plaatsen die we dan willen bezoeken. Na de koffie is Annie nog druk met de was, de zon was vanmorgen stralend zodat ze haar beddengoed wel durfde wassen maar inmiddels vallen er onverwachte en felle buien zodat ze heen en weer rent naar de waslijnen. Jaap, Aart en ik gaan boodschappen doen en tegelijk weer even bij onze internetvriend langs voor de mail en de site. Als we terug zijn is het inmiddels al ver in de middag dus onze lunch is zelfs voor Portugese begrippen niet meer vroeg. Daarna gaan we voor een wandeling op weg naar het strand van Costa da Caparica. We beginnen noordelijk, ver van het dorp verwijderd. Het is opkomend tij en van strand is hier geen sprake, er loopt een geïmproviseerde boulevard van enorme brokken steen (wordt nog geplaveid?) langs het water, beneden langs de oceaan liggen enorme keien. Aan de landkant zijn er drukke bouwactiviteiten, er worden allerlei gebouwen opgericht, zo te zien om langdurig te bestaan met veel beton en stevige fundamenten en daarachter zijn wegen en parkeerplaatsen in aanleg. Als we het dorp naderen komen zien we ook wat strand en daar zijn vissers actief. Met een tractor wordt een klein bootje (type forse roeiboot met een wat verhoogde voorkant) naar de waterlijn getrokken en als een golf het bootje optilt wordt er heftig geroeid om los te komen van het strand, na een paar golven is het los van de grond en daarna vaart het op motorkracht verder de oceaan op. Het verdwijnt snel uit zicht. We bekijken dit alles onder het genot van een drankje op een (winderig) terras maar nog voor we afgerekend hebben is het bootje terug en we denken eerst dat het weg is geweest met wat toeristen (er zat zo’n zes man in), maar als we weer verder lopen zien we dat een hele groep visserslui bezig is kilometers touw binnen te halen, een soort lier achter aan de tractor draait het touw om een omhoogstaande pijp, het touw wordt aan de bovenkant door een man erafgeschoven en in brede lussen neergelegd. Als dat een hele stapel is wordt het met een lus verzegeld en weggelegd op een enorme schaal en zo gaat dat door. Langzaam wordt duidelijk dat een eindje verderop de andere tractor die we daar zien met hetzelfde bezig is, na een tijdje wordt een drijvende boei bij allebei de tractors van het touw gehaald en daarna rijden ze een stukje naar elkaar toe (het water spoelt bij een golf tot aan de assen). We begrijpen dat tussen de touwen een enorm net hangt wat zo langzamerhand naar binnengehaald wordt en het bootje heeft dat net uitgezet en was daarom zo snel terug. Aart gaat het strand op en maakt foto’s van het binnenhalen van het net. Als alle vis verzameld is in het middendeel van het net wordt de buit op een groot zeil uitgestort (alles met handkracht, totaal zien we 20 man in de weer) en daarna in rap tempo in kratten gesorteerd en direct verkocht aan de liefhebbers die zich verzameld hebben. Mensen met plastic tassen vol nog spartelende vis vertrekken daarna huiswaarts. Na deze boeiende voorstelling gaan we via het dorp terug naar de camping.
10-05-08: Omdat we maandagmorgen een afspraak in de garage in Faro hebben (voor de camper) gaan we vast op weg in die richting. Onderweg komen we langs wijngaarden, boomgaarden (olijf?) en een gebied dat veel weg heeft van de Drunense duinen. We hebben de kust verlaten, het weer is wisselvallig en het wegdek tot Grandola slecht, maar op een paar plaatsen wordt aan de weg gewerkt dus verbetering komt eraan. Na Grandola rijden we weer over mooi glad asfalt. Dichter bij ons doel voor vandaag zien we akkerbouw en boomkwekerijen op de heuvels. Nog voor de lunch zijn we in Ourique, een plaatsje aan de rivier Rio Mira. De boerencamping is ook aan de rivier maar nog 10 km verder rijden. Als we daar zijn zien we een aankondiging van een boerenmarkt, 20 km daar vandaan. Na de lunch rijden we er naar toe, onderweg zien we zeker zo‘n 40 ooievaarsnesten (bewoond) op telefoonpalen. Helaas is de weg te smal en druk om te stoppen voor een foto. We zien opvallend veel nomaden (Shinti?) die allerlei handel op de markt aanbieden. We zien ook een zeer eenvoudig tentenkampje waar ze hun pleisterplaats hebben en ze rijden met paarden en open karren, geen comfortabel bestaan zo te zien. Terug op de camping vallen de kurkeiken op, doordat onder van de stam kurk gewonnen is lijkt het net of ze zich half uitgekleed hebben, een grappig gezicht.
11-05-08: Vandaag heb ik een off-day, ik zie weinig van de weg als we richting Faro rijden. Aart belt de beide moeders om ze op de hoogte te houden en bovendien is het moederdag. We komen op een camping zo’n 18 km van Faro vandaan te staan. Tegen de avond knap ik weer een beetje op en typ de stukjes van gisteren en vandaag en zet de foto’s op de computer. Ook nog een foto met een update van de knieën van Aart