week 16
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Teja
18 April 2009 | Nederland, Amsterdam
Week 16: Geen doorsnee weekje dat begon met het paasweekend. Tijdens mijn enthousiaste verhaal over de potvis (Ameland) wilde onze kleinzoon Karsten weten wat een skelet was en toen ik aan de uitleg bezig was veranderde zijn luisteren in nadenken bij mijn betoog over botten in bijvoorbeeld armen en benen en kwam zijn conclusie: “Gelukkig weten hondjes dat niet” , daarna duurde het even voor bij mij het kwartje viel en ik in gedachten likkebaardende hondjes zag die iedere voorbijganger als een wandelende bos kluiven bekeken. Dus inderdaad, gelukkig weten hondjes dat niet. We genoten deze week van heerlijk wandel- en fietsweer. Donderdag en vrijdag was ik op school om Maaike te vervangen die mee was met de werkweek van groep 8. Donderdagmorgen was groep 7 al erg opgewonden. Er was een uitnodiging voor hen van de school naast de onze. Ali B (rapper) zou daar als jurylid optreden. Ondertussen moest er wel gewoon gewerkt worden en dat lukte toch nog aardig. Heel boeiend was het om het “maatjeslezen” mee te maken, iedere leerling uit groep 7 las met een leerling uit groep 3. Super om te zien en horen hoe goed sommige leerlingen zo’n kleintje stimuleren en begeleiden bij het lezen. De middag was maar kort, om 14.20 uur vertrok bijna de hele klas met juf Elsje. Met 4 leerlingen bleef ik achter en die vertrokken op de normale tijd naar huis. Rond 16.00 uur zag ik nog wat dolenthousiaste meiden rondrennen om nog een glimp van de vertrekkende ster op te vangen. Vrijdagmorgen begon met gym en zowel de groep als ik mistte (de vakleerkracht) meester Pim (ook al mee op werkweek) heel erg. Brr, laat mij maar spelling of rekenen geven. Tijdens het lesuur na de gym begon het langzaam steeds onrustiger te worden, de naam Ali B gonsde rond en in plaats van door te gaan met taal hadden we toen een klassengesprek over het optreden van hem en een aantal andere artiesten. Erg moeilijk vonden veel leerlingen het om gespreksregels in acht te nemen, zo enthousiast waren ze. Steeds weer kwam er een nieuwe herinnering omhoog die onmiddellijk gespuid moest worden. In ieder geval was het optreden geweldig geweest. Hierna was er pauze en moest er nog een uur hard gewerkt worden omdat we ‘s middags alweer op stap gingen. Voor een boekproject gingen we naar Kunst.com alwaar de groep in tweeën gesplitst werd. De ene helft ging onder leiding van een echte kunstenares aan de slag om in tweetallen een illustratie te maken voor een prentenboek en de andere helft mocht een letter (waarmee hun tekst begon) versieren. Weer verrasten sommige leerlingen me met creatieve ideeën. Na anderhalf uur hard werken was de middag om en liepen we weer naar school en/of huis. Na een dik uur correctiewerk kon ik in de personeelskamer nog even gezellig bijkletsen. Tussendoor had ik de afgelopen twee dagen ook heel wat collega’s langer of korter gesproken, super gezellig om weer even op school te zijn. Zaterdag was ook niet zoals anders, ik ging naar de reünie van mijn oude klas van de Voorpost (opleidingsschool voor kleuterleidsters, zoals dat toen heette). Twee oud-leraren (gym en muziek) en 16 voormalige klasgenoten kwamen samen in het mooi gelegen huis van een oud klasgenoot in Buren. Het weer zorgde in deze oranje-stad voor het bijpassende zonnetje, en we konden heerlijk in de tuin genieten van koffie, thee en lekkere taart. Al snel was er weer die heerlijke sfeer van saamhorigheid, die onze groep vroeger ook zo kenmerkte. Daarom vertelde ieder wat belangrijke wetenswaardigheden uit haar of zijn leven en was het daarna tijd voor de groepsfoto. Vervolgens hadden onze gastvrouw en haar man gezorgd voor lekkere soep, pizzastukjes, en nog meer heerlijks om de inwendige mens te versterken en daarna leidde Beppy ons het stadje in waar een gids ons meenam op een tocht langs allerlei bezienswaardigheden die vaak verband hielden met een zeer bekende familie in Nederland. De gids wist ons veel interessant nieuws te vertellen en na ruim een uur leverde ze ons af bij een pannenkoekenhuis. Daar was een grote tafel voor ons gereserveerd en konden we al smikkelend en smullend nog verder bijkletsen en dat deden we ook daarna nog, terugwandelend naar het huis van de gastvrouw. Toen was het tijd voor afscheid nemen, veel zoenen later stapten we weer in de auto, op weg naar huis. Het was een super dag, dankzij iedereen die er was, het heerlijke zonnetje, de leuke stadswandeling met het lekkere besluit en alle inspanningen van Beppy en haar man Gerard.