Parijs

December 2009: We zijn weer op tijd in Nederland om pakjesavond te vieren en Sinterklaas uit te zwaaien. Daarna is het even rustig. Op 18-12 hebben we genoeg rust gehad, we pakken onze biezen en zijn ruim voor het middaguur op Rotterdam-Centraal. Samen met Arja en Mattijs wachten we op de Thalys van 11.58 uur naar Parijs. Maar ons geduld wordt (dankzij wat sneeuw??) op de proef gesteld. De vertraging is niet de grootste frustratie, dat is de zeer slechte nieuwsverstrekking daarover, Mattijs heeft met zijn telefoon en internet achterhaald dat er 81 minuten vertraging zal zijn, maar het perronbord blijft “vertraging: 40 minuten” aangeven. Uiteindelijk vertrekken we anderhalf uur te laat. Dan gaat het korte tijd prima, bij Breda halen we een snelheid van 304 km op het HSLtraject. Maar in België zakt de snelheid drastisch, tussen Antwerpen en Brussel zelfs tot een soort sukkelgangetje waardoor die afstand zelfs ruim 3 kwartier duurt. Ook in Frankrijk rijden we geen topsnelheden meer en 2½ uur later dan gepland staan we op Gare du Nord. Daar zoeken we in de enorme mensenmassa’s onze weg en na weer geduld oefenen in de rij voor de kaartjesautomaten kunnen we onze weg vervolgen, eerst met de RER (ook last van vertragingen) en daarna de Metro onder Parijs door. Uiteindelijk bereiken we ons hotel in de wijk Montparnasse. We zijn koud en hongerig en als we onze bagage op de kamers hebben gebracht gaan we onmiddellijk op zoek naar een hapje eten.
Zaterdagmorgen zitten we om 08.15 uur aan een voor Franse begrippen uitgebreid ontbijt. Vervolgens gaan we weer op stap, we wandelen naar een metrostation en kiezen de lijn die ons naar de Tour Montparnasse brengt. We kopen kaartjes en zoeven in 38 seconden met de lift naar de 56e verdieping, daar lopen we rond en bekijken steeds weer een ander “hapje” Parijs. Het is niet zo helder dat we de mogelijke 40 km ver kunnen kijken maar we zien wel zo’n beetje alle ‘hotspots’ van de stad. Daarna beklimmen we de trappen die ons naar het dak brengen (59e) en daar hebben we 360º uitzicht. Arja leeft zich helemaal uit met haar fototoestel en ik schiet ook menig plaatje. Het is wel erg koud (en ook niet sneeuwvrij), dus zijn we ook wel weer blij dat we naar binnen kunnen. Binnen bekijken we de foto’s van de bouw van de toren, wat een vernuft! Alweer met de metro rijden we richting die andere beroemde toren. We bekijken de Eiffeltoren van alle kanten maar we blijven deze keer op de grond. Ook hier ligt nogal wat sneeuw en er blaast een fris windje, dus als we genoeg gezien en gefotografeerd hebben steken we lopend de Seine over en gaan op zoek naar warmte en een drankje. We komen op Place du Trocadéro en stappen daar café Kléber binnen. We staan even perplex, daar zitten in de verwarmde serre mijn jongste broer en zijn vriend aan de koffie. Na het uitwisselen van onze reiswederwaardigheden (hun veel vroegere reis was ook lang niet vlekkeloos verlopen) zoeken we een tafeltje binnen en gaan aan de koffie/thee/warme chocola. Als we weer voldoende moed verzameld hebben om de kou te trotseren wandelen we richting Arc de Triomphe. Daar in de buurt zoeken we eerst een lunchadres en daarna bekijken we ook dit monument uitgebreid. Aart en Mattijs hebben zich op weg erheen nog even verlustigd aan een paar Lamborghini’s maar € 104.000,- voor een 5 jaar oud exemplaar was toch wat bezwaarlijk. Na de Arc wandelen we uitgebreid over de Champs Elysées en als we genoeg hebben van het wandelen nemen we de metro. Deze keer laten we ons vervoeren naar Galéries Lafayette, een soort Franse Bijenkorf. We komen vooral voor de prachtige koepel met de glas in lood ramen. Helaas is dit juweel nu opgesmukt met een kerstboom en walgelijk grote “kerstcadeaus”, zelf kun je daar nog wel omheen kijken, maar het fototoestel registreert ze feilloos. Na de thee gaan we verder, richting de Notre Dame. Als we daar aankomen begint het net te schemeren en als we deze monumentale kerk bekeken hebben is het donker buiten. We wandelen langs de verlichte Seine. Vlakbij de Place de la Bastille vinden we een leuk zaakje waar we heerlijk eten en tenslotte nemen we de metro terug naar onze uitvalsbasis. In het hotel drinken we nog wat in de lobby en kletsen na. Het was een superdagje.
Zondag begint met hetzelfde ritueel als de dag ervoor en deze keer laten we de metro ons bij het Centre Pompidou brengen, een opmerkelijk (modern) gebouw. We zijn wat vroeg, het blijkt pas om 11.00 uur open te gaan en we zoeken een plaatsje “met uitzicht op” in de verwarmde serre van een café. Vanaf half elf zien we daar al een rij voor de deur ontstaan terwijl de natte sneeuw gestaag neervalt, brrr. Precies om 11.00 uur gaan de deuren open en tegen de tijd dat de ergste file naar binnen is stappen wij er ook heen. Voor de kassa’s staat een lange rij, maar gelukkig zijn ze binnen. Als we kaartjes hebben en jassen en tassen ingeleverd gaan we met de roltrappen naar boven. De roltrappen vormen een essentieel aspect van het aanzicht van het gebouw en lopen als diagonalen langs de buitenkant. Gelukkig wel overdekt door een doorzichtige koepelconstructie maar toch fris op een dag als deze. We bekijken de (moderne) kunstcollecties in de Galeries en het Museum en tussendoor eten we wat. Rond 15.30 uur houden we het voor gezien en vertrekken richting Montmartre. Daar beklimmen we de trappen naar de Sacré-Coeur. We bezichtigen de basiliek van binnen (helaas geen foto’s) en buiten en neuzen daarna rond op het plein waar kunstenaars zich verzameld hebben om hun werk te verkopen of hun klanten te vereeuwigen, al dan niet als karikatuur. We zwerven nog wat door kleine straatjes, drinken nog wat in een piepklein maar heel gezellig café en gaan daarna weer heuvelafwaarts. We komen langs de beroemde Moulin Rouge en wat verderop nemen we de metro naar de wijk met ons hotel. We vinden er een leuk restaurantje en ook daar is het eten zo goed dat we er nog wel eens terug willen komen. Na de koffie en de thee wandelen we naar ons hotel terug. We zijn Parijs nog lang niet zat.
Maandag checken we na het ontbijt uit maar we laten onze bagage in het hotel, we hoeven pas ruim na 17.00 uur op het station te zijn voor de terugreis. We gaan met de metro naar de Cité en lopen naar Sainte-Chapelle, gebouwd tussen 1242 en 1248 (om de doornenkroon te bewaren) en voor 70% nog in originele staat. Het is een heel bijzonder kerk met twee kapellen boven elkaar en zeer rijk versierd met o.a. 15 gigantische gebrandschilderde ramen. Omdat de toegang binnen de hekken van het Palais de Justice ligt moeten we bij binnenkomst jassen, tassen en alles van metaal afleggen en zelf door een detectiepoort. Maar dat is het bekijken van dit juweeltje zeker waard. We drinken nog even wat warms met uitzicht op al dit fraais en daarna lopen we langs de Seine, we gaan aan boord van een rondvaartboot en al varend horen en zien we weer veel interessants. We passeren heel veel bruggen, o.a. de pont de l’Alma, waar een Zouaaf de waterstanden aangeeft (hij moet dus liefst droge voeten houden) en de pont Alexandre lll met prachtige beelden versierd. We lunchen uitgebreid in een eettentje aan de rivieroever en dan lopen we nog even langs en door het Hôtel de Dieu, een monumentaal hospitaal uit de 16e eeuw, dat nog steeds in gebruik is. We reizen terug naar ons hotel om de bagage op te halen en daarna gaan we voor de laatste keer met de metro, over dit vervoermiddel hebben we geen enkele klacht. Het is een efficiënt systeem, elke paar minuten rijdt er een trein en de overstapmogelijkheden zijn duidelijk. We boften wel dat Arja en Mattijs al wisten hoe het werkte maar al reizende werd het ons ook snel duidelijk. Als we op Gare du Nord komen voorspellen de borden weinig goeds, langdurige vertragingen bij de Thalys uit Amsterdam (4 uur). Maar we zijn aangenaam verrast als er ineens omgeroepen wordt dat onze trein voor vertrek gereed staat. Helaas, te vroeg gejuicht. Na de eerste aankondiging van vertrek (bijna op tijd) gebeurt er niets, we blijven gewoon staan. Na een half uur wordt omgeroepen dat we nog wachten op een bestuurder. Even later volgt de mededeling dat die er is en dat we gaan vertrekken. Jammer, weer valse hoop. Er staan veel mensen in de gangpaden, hun trein naar Brussel zal niet rijden en daarom zijn ze in onze trein toe gelaten, maar er zijn veel te weinig zitplaatsen voor iedereen. Ineens wordt er daarom een treinstel aan het onze gekoppeld en er wordt omgeroepen dat de extra passagiers daarin mogen plaatsnemen en vindt er een uittocht plaats. We denken dat we nu snel weg kunnen maar nu blijkt de techniek het af te laten weten, er gebeurt van alles met de lichten, gedimd, uit, weer dimlicht, volop licht, en zo gaat het door en ook de verse luchttoevoer valt voortdurend uit. Als we al weer een uur verder zijn krijgen we te horen dat er technische problemen zijn en dat er een monteur komt om ze te verhelpen. Na nog meer lichtspel wordt het extra treinstel weer afgekoppeld. Er komen weer extra passagiers bij ons binnen en we zien er ook naar een Thalys op een ander spoor gaan. Na de derde aankondiging vertrekken we uiteindelijk om 19.45 uur, bijna 2½ uur te laat. Als we Brussel naderen volgt de volgende teleurstelling, onze trein zal niet verder gaan. We moeten in Brussel overstappen op de Thalys aan de overkant van het spoor die enkele minuten na ons zal arriveren en we moeten allemaal in een extra aangekoppeld achterdeel stappen. Deze mededeling wordt in het Frans en Nederlands vele malen duidelijk herhaald en hoewel allerlei andere boodschappen wel in 4 talen gedaan worden hebben de Engels of Duits sprekenden nu pech. In Brussel ontstaat weer een flinke chaos als bevoorradingskarretjes de doorgang voor de onfortuinlijke reizigers blokkeren, frustraties en scheldpartijen alom. Helemaal achterin de Thalys strijken we opnieuw neer en 25 minuten later zijn we op weg naar Antwerpen en verder. Om 23.15 uur zijn we in Rotterdam, nemen snel afscheid en gaan in tweetallen uiteen. Ook hier is het treinverkeer chaotisch, maar we komen toch in Schiedam aan met de trein. Daar moeten we wat voorzichtigheid in acht nemen, er ligt overal een pak aangestampte sneeuw. Net voor middernacht zijn we veilig thuis. Als ik een smsje sta te maken om dat te melden krijgt Aart er één van Arja en Mattijs, zij zijn met de metro ook veilig thuis gekomen. Parijs was super, de Thalys scoort nog een dikke onvoldoende.