Italië

Omdat we “tolwegen vermijden” hebben gekozen stuurt ons navigatiesysteem ons via de Col de l’Epine naar Chambéry. Op de route naar boven hebben we af en toe prachtig uitzicht op het lac d’Aiguebelette. In Chambéry lunchen we en gaan verder richting Turijn. Nu nemen we maar wel de tolroute en gezien de vele (lange)tunnels door de bergen scheelt dat veel tijd. De tunnel van Fréjus waar doorheen de grens loopt is ruim 13 km. Als je dan het licht weer ziet is dat toch wel prettig. Een eindje voorbij Turijn overnachten we, het is weer heel warm maar we slapen beter. Zaterdag 28-08 gaan we via gewone (s)wegen verder. Het landschap is nu erg vlak, met velden vol graan en maïs. De vergezichten doen sterk aan Nederland denken. Langs de SP 11 zien we toch nog iets bijzonders, een heel veld met enorme panelen vol zonnecollectoren, weer eens wat anders dan een windmolenpark maar eveneens niet fraai om te zien. Via Tomtom vinden we een MacDonalds, waar we heerlijke koffie cq cappuccino drinken (ook nog voor een spotprijsje). We missen hier wel weer de picknickplaatsen langs de weg, bij de lunch is het dus behelpen met een parking bij een supermarkt. We programmeren een camping langs het Gardameer in en als we ons daar rond 15.30 uur geïnstalleerd hebben gaan we lekker even zwemmen. Alleen jammer dat er alleen maar grindstranden zijn, dat is even pijn lijden. Het waait behoorlijk waardoor de temperatuur aangenaam is en het zwemmen lastig door de hoge golven. ‘s Avonds wandelen we nog een lekker eind langs het water. De volgende morgen is de wind gaan liggen en na het ontbijt gaan we weer even het meer in, nu via een betonnen steiger met boothelling. Het is er wat glibberig van de alg maar we komen toch wat makkelijker het water in. Omdat het water nu zo rustig is kunnen we een eind zwemmen. Daarna drinken we nog koffie en vertrekken richting Venetië. We vinden een camping schuin aan de overkant van de lagune aan de kust, waarvandaan we er makkelijk een tocht heen kunnen maken. We gaan ook hier weer even het water in, wat een luxe: ‘s morgens zwemmen in het Gardameer en aan het eind van de middag in de Adriatische Zee. Maandag 30-08 gaan we naar Venetië. De reis er heen valt wat tegen. We moeten met 2 bussen en daarna met de boot. Helaas komen we in de file terecht en als we op de boot staan te wachten begint het ineens flink te gieten. Na 3 uur zijn we dan eindelijk bij het San Marcoplein aangekomen. Inmiddels hebben we flink dorst en ook trek, dus zoeken we eerst een adres om dat te laven. Terwijl we zitten te eten gaan opnieuw de sluizen van de hemel open. Daarna knapt het gelukkig op. We doorkruisen een aantal kleine straatjes met overal bruggetjes over de kanalen, we zien winkels en stalletjes met de beroemde maskers en het gekleurde glas, we kijken naar de beroemde gondeliers in actie, zo’n gondel lijkt me maar een wiebelbootje. Als we opnieuw naar het beroemde plein met al die prachtige gebouwen gaan staan we verbaasd, iedereen loopt pootje te baden, eerst denken we dat het door de regen komt maar later blijkt het vloed te zijn. We gaan met de lijndienst (boot) naar wat andere delen van de stad en maken ook nog een boottocht (bijna) rondom. Als we uiteindelijk weer terug zijn bij San Marco lopen we genietend van een ijsje nog weer even over het nu droge (eb) plein. Het zal toch niet echt de bedoeling zijn dat dit dagelijks gebeurt, veel schade aan gebouwen en voor de toeristenindustrie zal het gevolg zijn. Als we terug gaan hebben we geluk, de boot blijkt vol maar er gaat direct een extra boot achteraan en hetzelfde herhaalt zich bij de bus. Bij het overstappen hebben we ook direct aansluiting. Nu duurt de reis een uur korter gelukkig. Maar het was de moeite waard. Dinsdag is het prachtig weer en na de koffie gaan we weer zwemmen in zee. Daarna nog even onder de douche , inpakken en wegwezen. We proberen in Italië nog even te internetten bij Mac, maar helaas, bij de zaak die we vinden is dat niet mogelijk. We schieten al flink op richting Slovenië (zonder de tolweg te gebruiken) als we moeten wachten bij wegwerkzaamheden. Voor ons staat een Sloveense vrachtwagen, de chauffeur heeft ons kennelijk opgemerkt en komt vragen wat we zoeken. Als we vertellen dat we op weg zijn naar zijn land begint hij te stralen en raadt ons aan hem te volgen. Hij weet inderdaad een kortere route blijkt en na weer een stukje rijden stopt hij nog even om ons te waarschuwen dat we direct na de grens een tolvignet moeten kopen. Dat wisten we al maar we waarderen zijn bezorgdheid want bij het ontbreken loop je risico op een fikse boete. We zijn nu snel bij de snelweg die we moeten hebben en rijden Slovenië binnen. We kopen het vignet en vervolgen onze weg richting Ljubljana. Af en toe rijden we weer een stukje achter “onze” chauffeur. Net voor de hoofdstad neemt hij een afrit en vrolijk toeterend en zwaaiend nemen we afscheid. Uit het campingboek heb ik een adres ingevoerd van een camping en Tomtom voert ons daar snel heen. Rond 18.00 uur zijn we geïnstalleerd op een mooie en grote camping. Hier geldt dezelfde tijdzone als bij ons maar omdat we veel oostelijker zitten is het rond 20.00 uur al donker. Ik koop een toegangscode voor internet, als je dit leest is het gelukt om toegang te krijgen.